به گزارش خبرنگار اجتماعی ایرنا، احمد میدری، اقتصاددان و معاون رفاه اجتماعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی روز سه شنبه در دومین روز از نخستین همایش علمی امید اجتماعی که در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی برگزار می شود، با بیان اینکه یاس و ناامیدی به طور کلی در سطوح مختلف جامعه وجود دارد، این سوال را مطرح کرد که برای برون رفت از این وضعیت چه باید کرد؟
وی افزود: یاس را می‌توان در سه سطح مردم، روشنفکران و سیاستمداران بررسی کرد؛ یاس و ناامیدی در مردم، بیشتر از طریق دو گروه روشنفکران و سیاستمداران به وجود می آید. روشنفکران باید به سمت اندیشه های عملگرایانه بروند تا جامعه را به سمت امید پیش ببرند.
میدری گفت: روشنفکران جامعه در نیم قرن اخیر از جمله شریعتی جامعه را به سمت تغییرات بنیادی در اندیشه سوق دادند که عملاً امکانپذیر نبود و موجبات یاس را فراهم کرد.
وی ادامه داد: به نظر من این نگاه در اندیشه های اخیر در حوزه اقتصاد نیز به یاس و ناامیدی منجر می‌شود، زیرا این اندیشه‌ها تحلیل مناسب نشده است.
وی تاکیدکرد: در اقتصاد، نظریه دولت رانتی مطرح شده است که در حوزه سیاسی و جامعه شناسی نیز تاثیر داشته است. در این اندیشه، دولت پر از فساد، به درآمد نفتی نیازمند است و رابطه دولت و ملت یک رابطه مالی و امیدبخش نیست. این نگاه در سیاست‌گزاری به سیاست نفتی تبدیل می شود.
میدری گفت: برای امید بخش بودن جامعه باید ماهیت دولت در ایران تغییر کند و دراین صورت آینده کشور روشن است.
وی ادامه داد: برای از بین بردن و کمرنگ کردن یاس در اجتماع به جز مخاطب قرار دادن سیاستمداران باید توجه کرد که چطور می توان مردم و دیگر اصناف را مورد نظر قرار داد. بنابراین باید صورت مسئله این باشد که روشنفکران چگونه باید جامعه را مورد خطاب قرار دهند تا تاثیرات آنها بر روند کاهش یأس در جامعه تاثیر مثبت داشته باشد.
**گنده گویی هایی مثل انتقال آب خزر به کویر مردم را ناامید می کند
محمد فاضلی جامعه شناس و استادیار دانشگاه شهید بهشتی گفت: تقریباً هیچ اجماعی در بحث های کلان کشوری وجود ندارد بنابراین می توان بر روی موفقیت های کوچک تمرکز داشت.
وی در سخنرانی خود که با موضوع محیط زیست و امید اجتماعی انجام شد، افزود: دولت باید دست از حرف زدن های بزرگ بردارد و فروتن باشد، دولتمردان در زمان انتخابات حرف های بزرگ می‌زنند همین طور در زمان های دیگر، اما دولت ها و مردم فروتن می توانند آینده خلاق را تصور کنند.
این جامعه شناس تاکید کرد: در عرصه محیط زیست با جامعه‌ای مواجه هستیم که امکان تخیل پیدا کرده است؛ عده‌ای دارند این مسائل را صورت‌بندی می‌کنند تا با موفقیت های کوچک امکان حل مشکلات بزرگ فراهم شود اما اگر آنهایی که گنده گویی می کنند، مانند کسانی که انتقال آب خزر به کویر را مطرح می‌کنند پیدا نشوند، ابداعات کوچک می‌تواند در حوزه محیط زیست شکل بگیرند.
وی گفت: هم اکنون حوزه محیط زیست کانون این ابداعات کوچک شده است اگر این ابداعات در کانون موفقیت قرار گیرد می توانیم به آینده بهتر امیدوار باشیم.
وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: وقتی از امید صحبت می‌کنیم باید آن را از خوش بینی متمایز کنیم. در امید موضوع واقع بینانه مطرح است اما در خوش بینی امکان به عمل تبدیل شدن موضوعات وجود ندارد.
وی در ادامه سخنانش تاکید کرد: در جامعه ای که می‌خواهد امید داشته باشد کار گروهی بسیار مهم است، همچنین گروه‌ها نیز در این جامعه مانند زنان و سازمان های مردم نهاد باید به رسمیت شناخته شوند. در بخش محیط زیست سمن ها نقش مهمی دارند اما متاسفانه در ایران به رسمیت شناخته نمی شوند.
وی ادامه داد: در جامعه ما سیاستمداران چیزهایی را می گویند که از جنس خوش بینی است و به تدریج مردم را ناامید می کنند به دلیل اینکه امکان به فعل شدن را ندارد و جامعه نمی تواند همه آرزوهای خود را به عمل تبدیل کند.
**هیچ یک از نیروهای جامعه نباید در اجتماع نادیده گرفته شوند
علی جنادله جامعه‌شناس نیز در ادامه پنل سبب شناسی امید اجتماعی گفت: ما هنوز درگیر دوگانه سنت و مدرنیسم هستیم و اکثر جامعه را هم نادیده گرفته ایم.
وی اضافه کرد: انگار به جز این دو گروه (سنت خواهان و طرفدران مدرن) گروه دیگری در جامعه زندگی نمی‌کند و بسیاری از خواسته‌ها و آرزوهای اجتماعی از گروه‌های دیگر در نظر گرفته نمی شود.
این جامعه‌شناس تاکید کرد: اگر می خواهیم به امید اجتماعی دست یابیم باید به روایت تاریخی برگردیم، این روایت را بازنگری کنیم، تمام نیروهای اجتماعی باید در اجتماع حضور خود را احساس کنند و بازتاب خواسته‌های خود را در آن ببینند.
جنادله در بخش دیگری از سخنان خود با بیان مفهوم امید در جامعه افزود: نکته مهم در خصوص امید این است که امید دارای شرایط عینی است و پیوند دیرینه ای با مقوله زمانی گذشته، حال و آینده دارد بنابراین امید منشاء تاریخی دارد، اما امیدی مدنظر است که عملگرایانه باشد و به روایت تاریخی توجه داشته باشد.
وی تاکیدکرد: در روایت‌های تاریخی، ایران محصول فعالیت‌های دولت است و همه چیز در ساختار قدرت قابل تعریف است اما هیچ بازتابی در دولت های تاریخی از نیروهای اجتماعی نمی بینیم مثلاً بازاریان همیشه در تاریخ ایران به عنوان وابسته به دولت تعریف شده اند.
وی افزود: همچنین زنان کاملا در روایت‌های تاریخی نادیده
گرفته شده اند. عشایر و ایلات هم در نظر گرفته نشده اند و در حاشیه بوده اند و همیشه به عنوان عامل هرج و مرج و بی نظمی مطرح بوده اند. بنابراین اگر می خواهیم جامعه را به سمت امید سوق دهیم باید به همه مولفه ها و نیروهای اجتماعی توجه کنیم و آنان را از حاشیه به متن بیاوریم.
اجتمام**2181**3063**1021
*آگاهی از آخرین اخبار اجتماعی و حوادث ایران و جهان در کانال تلگرام گروه اجتماعی ایرنا:
@irnaej
https://t.me/irnaej
انتهای پیام /*